خستگی همیشه به کوه کندن نیست... و خودم این شعرم را بیشتر از همه دوست دارم. و متنفرم از اینکه کسی بگوید یکی از شعرهایت را که خودت بیشتر دوست داری بخوان! چون امکان ندارد بتوانم شعرهای خودم را بخوانم! ولی به هر حال این یکی را بیشتر از همه دوست دارم... و نه آنکه حتما شعر خیلی خوبی باشد؛ نه؛ فقط اینکه زیادی می فهممش!...
خستگی همیشه به کوه کندن نیست
خستگی گاهی همین حسی ست
که بعد از هزار بار یک حرف را به کسی زدن داری
وقتی نشنیده است
وقتی سوار شده است
وقتی رفته است...